تبریز واقعی (2) از قصر عباس میرزا تا ربع رشیدی!

بخشی از کتاب اسناد تصویری شهرهای ایران در دوره قاجار

این همه زبان درازی ها درباره قلعه عباس میرزا  و اجزای معماری و جایگاه آن در شهر تبریز راه به جایی ندارد. به تصویر صفحه 88 این کتاب رجوع می کنیم:

سپس در توضیحات محیط شهری و در ذکر دروازه های شهر چنین می آورند:

پس با این حساب مشخص می شود، به زمان رسامی این نقشه ها توسط نیروهای ارتش روسیه، هیچ آثاری از قصر عباس میرزا در کار نبوده است! زیرا اگر عوارضی از آن پا برجا بود باید در نقشه های تهیه شده شهر تبریز انعکاس می یافت که نیافته! این مسئله به روشنی نشان می دهد که خود این نقشه ها  بر اساس محیط شهری موجود تهیه نشده اند به این معنی که نقشه های موجود طرح های اولیه ای بوده اند تا بر اساس آنها شهر سازی صورت بگیرد. برخی از این طرح ها به اتمام رسیده ولی برخی از آنها در همان مرحله طراحی مانده اند و عملیاتی نشده اند. نمونه این ادعا همین قصر عباس میرزا است که حتی آثاری از آن در حدود 1827 نیز موجود نبوده! کسی نمی تواند تخریب این قصر را به گردن زلزله و مغول و عرب و اسکندر و جریانات دروغین دیگر بیندازد زیرا در زمان رسامی این نقشه ها توسط افسران ارتش روسیه این قصر موجود بود.
نکته دیگری که باید به آن اشاره کرد، اقدام روس ها برای طراحی و ساخت قصر عباس میرزا است. ولیعهدی که چندین سال در نبرد های خونین با روس ها در حال جنگ بود. خود این مسئله نیز می تواند سند دیگری بر دروغین بودن جنگ های بین ایران و روس باشد.
بنای موسوم به ربع رشیدی از قصر عباس میرزا نیز رو سیاه تر است زیرا حتی این اشاره های بی مفهوم خود را نیز به همراه ندارد. به تصاویری از این بنا توجه کنید:

با مشاهده این تصاویر به نیکی پی می بریم که مراد رئیس میراث فرهنگی استان آذربایجان شرقی از این جمله «ربع رشیدی چیزی کمتر از تخت جمشید ندارد!!!» چیست. در این بیغوله که اجزای تشکیل دهنده آنها سنگ های دزدیده شده از مقابر اطراف شهر می باشد نمی توان اثری از ذوق هنری و یا تکنیک مهندسی و معماری را رویت کرد. به واقع نمی توان کاربرد این سازه را فهمید. این احتمال وجود دارد که از آن به عنوان مرکز نظامی استفاده شده است. با توجه به اینکه سنگ های به کار رفته در برج ها و دیوارهای این سازه از سنگ قبر های گورستان های تبریز بوده و از آن روی که شهر تبریز تاریخ قابل استنادی فراتر از رسامی روس ها در 1827 ندارد، قدمت این سازه بد قواره نیز نمی تواند فراتر از 1.5 سده اخیر باشد.
آیا قوم پرستان و قومگرایان تورک  باز هم به این ابنیه اشاره خواهند کرد و حضور آن ها را نشانی از شکوه و عظمت اجداد خود خواهند دانست؟

ادامه دارد ...