داستان هیروگلیف و اساطیر مصر باستان(1)

«191 سال پیش در روز 27 سپتامبر سال 1822 میلادی ژان فرانسوا شامپولیون ، زبان شناس جوان 32 ساله فرانسوی پس از سال‏ها تحقیقات دشوار و بی وقفه به راز و رمز خط هیروگلیف مصریان باستان پی برد و موفق شد مفهوم نشانه های این خط باستانی را دریابد...

توماس یانگ به رمز خط دموتیک لوح روزت پی برد و متوجه شد برخی از نشانه‏های هیروگلیف حاوی اسامی فراعنه است.شامپولیون موفق می‏شود به نسخه کپی شده از لوح روزت دست پیدا کند و به نوبه خود به مقایسه 3 خط موجود بر سطح لوح می پردازد. شامپولیون خواندن متن به خط یونانی که برایش آسانتر بود را ترجیح می دهد. به زودی شامپولیون جوان از رقیب بزرگسال خود پیش می افتد که دلیل آن آشنایی اش به فرهنگ مصر باستان و تسلط کامل بر زبان قبطی بود که تا اندازه ای به زبان مصریان باستان نزدیکتر است. او متوجه می شود در متن هیروگلیف لوح روزت تعداد نشانه ها 3 برابر واژه های متن یونانی لوح است. شامپولیون کشف می کند برخلاف تصور همگان نشانه های هیروگلیف تنها یک خط نوشتاری نیستند بلکه مانند حروف الفبا دارای آوا هستند. شامپولیون دانسته های خود را با یک متن خلاصه شده از یک معبد مصری مقایسه کرده و نام کلئوپاترا را در آن متن تشخیص می دهد.

او در روز 22 سپتامبر سال 1822 میلادی تصاویری را از یک باستان شناس دریافت می کند و با تشخیص نام های رامسس و توتموزیس در آن تصاویر از صحت کشف خود آگاه می شود.هیجان ناشی از این کشف برای چند روز شامپولیون را از خود بی خود کرده و به حالتی شبیه کما فرو می برد. سرانجام او پس از 5 روز به خود آمده و در روز 27 دسامبر سال 1822 میلادی خبر کشف راز و رمز خط هیروگلیف را اعلام می کند. این خبر سروصدای زیادی را در محافل علمی آن روزگار ایجاد کرده و شامپولیون به شهرت فراوانی دست می یابد. کشف شامپولیون راه را برای مصرشناسان و باستان شناسان می گشاید تا به تاریخ و تمدن مصرباستان و فراعنه پی برده و رازهای این تمدن غنی باستانی را کشف کنند.»(جام جم آنلاین)

پیشتر دیدیم  که دقیقا همین داستان را برای بیستون ساخته بودند و هنری راولینسن مامور نسخه برداری از آن کتیبه شده بود، در حالی که کاسویچ کل متن کتیبه را چند سال قبل از شروع به کار راولینسون و آویزان شدن از طناب در اختیار داشت!. و کتیبه بیستون را منشا کشف رمز خطوط ایلامی و بابلی معرفی کرده بودند. کتیبه ‏ای که  به روشنی جعلی بودن آن مشخص است.

اکنون کافی است که به تصویر زیر دقت نمایید.

در این تصویر خواسته اند تا نمونه ای از کشف رمز اعداد را به نمایش بگذارند. مثلا به شماره 22 توجه کنید که از ترکیب دو عدد 5 به وجود می آید، یا 29 از سه ردیف عدد 13 تشکیل یافته است. عدد 30 و 31 نیز جالب است که از عدد 5 و 10 تشکیل یافته است و .... حال باید پرسید بر اساس این مسخره بازی ها چگونه به مفهوم متن‏ های موجود در کتیبه ها پی برده اند، چون منطق ریاضی موجود در اعداد فقط فریبکاری می باشد؟! وقتی با مقایسه گفته هایشان فقط می توان به حقه بازی حضرات پی برد. حال ببنید با این قبیل اسناد چه گنده گویی هایی را کرده اند:

«با مشاهده نگاره های انبوه ایزدان مصری، شگفت آور است بگوییم که آگاهی ما از دین مصر باستان نسبتا جامع نیست!. به هر حال، با وجود این همه آگاهی، و با توجه به شناخت نام همه ایزدان و ایزدبانوان و پرستش گاه هایی که که آنان در آن پرستیده می شدند، از سرشت آنان آگاهی اندکی داریم ! و حتی به ندرت افسانه های مربوط به آنان را می شناسیم!.

درست است که متون دینی بی شماری بازمانده که اغلب به رویدادها یا اساطیری اشاره دارند، اما همه این داستان ها تقریبا به طور کامل ثبت نشده اند، زیرا برای شهروند مصر باستان شناخته شده بود و تنها به گونه ی شفاهی از نسلی به نسل دیگر انتقال می یابد!.

تنها افسانه اوزریس- یکی از بزرگترین ایزدان در مجموعه خدایان مصری- با جزئیات مشروح، و به طور کامل به دست پلوتارک رسید!. او به واسطه نوشته های یونانی و نوشتار اعصار پیشین ظاهرا از آگاهی های کافی برخوردار بود؛ زیرا در نوشته های باستانی بارها به روی دادهایی که او اشاره می کند، برمی خوریم؛ از جمله، متونی که پادشاهان باستانی سلسله ی ششم در بیست و پنج سده پیش از پلوتارک بر دیواره های درونی اهرام حک کرده اند.»(اساطیر مصر،ژ.ویو، صفحه13)

حال ببنید با این کتیبه های هیروگلیف بو دار چگونه می توان از اساطیر مصری سخن به میان آورد؟!. چنانچه خود نیز گفته اند، چیزی در اختیار ندارند!.(ادامه دارد)