چشم بندی(3)

«در واقع هیچ کس به اندازه خود یهودی ها محقق نیست که از دار و دسته روچیلد خشمگین و متنفر باشد. واربورگ ها که بخشی از امپراطوری روچیلدها را تشکیل می دادند، در تامین هزینه های لازم برای به قدرت رسیدن آدلف هیتلر سهم به سزایی داشتند. از روچیلدها و واربورگ ها و اطرافیانشان در اردوگاه های زندانیان نازی یا اصولا خبری نبود و یا اگر بود تعدادشان بسیارانگشت شمار بود. این حضرات در تمام طول جنگ جهانی یا از هتل های مجلل پاریس لمیده بودند و یا به انگلستان و ایالات متحده مهاجرت کرده بودند. یهودی‏ها، به عنوان یک گروه نژادی، بیشترین مصیبت را از دست همین قدرت طلبان متحمل شده اند. روچیلدهای یهودی منافع مشترکشان به مراتب با راکفلرهای مسیحی بیشتر پیوند خورده است تا با یک خیاط یهودی اهل بوداپست یا اهل بونکس.

از آنجا که شالوده امپراطوری بانکداری بین المللی بر اساس قرضه های دولتی بنا شده است، منافع بانکداران بین المللی همواره ایجاب می کند که حکومت ها را به استقراض و کسب وام های کلان تشویق نمایند. هر چه بدهی بیشتر باشد بهره آن هم بیشتر خواهد بود. هیچ چیزی مثل جنگ نمی تواند حکومت ها را تا خرخره در قرض برد. در میان بانکداران بین المللی رسم بر این بوده است که همواره به طرفین درگیر در خونبارترین مخاصمات نظامی کمک های مالی اعطا نمایند. مثلا در جنگ های داخلی آمریکا، گروه‏های شمالی از طرف راکفلرها و با وساطت مامور آمریکایی شان موسوم به اگوست بلمونت کمک‏های مالی دریافت می‏کردند، و آمریکایی‏های جنوب نیز از جانب روچیلدها و از طریق یکی از بستگان یهودی شان به نام الانجرز.»(هیچکس جرات ندارد، گاری آلن، صفحه66)  

گاری آلن نمی داند برای اثبات آن چیزی که خود نیز به درستی نمی داند چیست و کیست، چه سندی را بیاورد که ابتدا خود را قانع کند. باز هم یهودیان را نژادی واحد معرفی می کند تا به بلای آرتورکستلر به خاط کتاب قبیله سیزدهم دچار نشود.

 

اکنون مظفر میرزا را می بینید که با قدرت دست های پشت پرده به دو شیوه خود را نمایش می هد. آیا واقعا دیدن این همه سند و انتخاب حقیقت کار بسیار سختی است؟!. در تصویر فوتومنتاژ باز به دلیل دستکاری شاهد کیفیت پایین تصویر هستیم. باید پرسید:«چه ضرورتی برای ساخت چنین دم خروس هایی وجود داشته است، جز حقه بازی و نمایشات و تظاهرات نسبت به جلوگیری از لو رفتن تاثیرات آن خون ریزی بسیار گسترده یهود در پوریم؟!.»