بزرگداشت یا عرض اندام!

ظاهرا عده ای قصد دارند در اوایل مهر مراسم بزرگداشتی برای جناب پورپیرار برگزار کنند. آیا حافظه تاریخی آنها یاری نمی کند که قبلا استاد در زمان حیات خود اجازه چنین فعلی را نداده و آن را کاری بیهوده دانسته است؟. حضرات دیدند که در گردهمایی قبلی بر سر مزار ایشان چه گذشت و چه حاشیه هایی را به همراه داشت!. عدم حضور پر شور بنیان اندیشان در آن گردهمایی را باید بررسی کرد. آنها از پورپیرار قطع علاقه نکرده بودند و نخواهند کرد. تنها حس عدم اعتماد خود نسبت به برگزارکنندگان این مراسم را نشان دادند. حسی که مجریان این مراسمات در گذشته باعث ایجاد آن بودند و اگر سری به وبلاگ های این افراد و نوشته های قدیمی آنها در کامنت های وبلاگ استاد داشته باشیم این مسئله را می بینیم. برخی از این افراد حتی امروز نیز منکر این رفتار خود نیستند و از آن دفاع می کنند. آیا حضراتی که به فکر برگزاری چنین مراسماتی هستند تا به گمان خود اهداف در ذهن داشته خود را پیش ببرند، آیا نمی دانند حافظه تاریخی بنیان اندیشان و آنهایی که این مسیر را از دور و نزدیک تعقیب می کنند نمی تواند به راحتی این مسائل را کنار بگذار و اتفاقات افتاده را نادیده بگیرد؟ به عقیده این حقیر اقدامات انجام گرفته به این شکل تنها به تحقیر بنیان اندیشی می پردازد و چون استقبال عمومی از طرف دوستاران این حرکت را در پی نداشته و نخواهد داشت بی فایده و غیر منطقی است و بیشتر تشویش اذهان عمومی را در پی خواهد داشت که در ادامه آن می تواند خطراتی را نیز ایجاد کند. در ادامه اسنادی را ارئه می دهم که در درک این مسئله تاثیر گذار باشد. در ضمن بنیان اندیشی وابسته به هیچ گروه و سازمانی نیست و همه امورات پیش رفته و در پیش آن، تا کنون با نظر لطف الهی بوده است و خواهد بود. پورپیرار تنها بنیان گذار این حرکت بود و حقیقت تا ابد مخفی نخواهد ماند.

وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ