وَمَا أَدْرَاکَ ...

تاکیدات مکرر خداوند در آیات قرآن برای جلوگیری از ورود آدمی به مباحثی که سررشته ای در آن ها ندارند به حدی است که باید  آن ها را مورد توجه قرار داد و بررسی کرد که چرا بر خلاف آنچه قرآن به محمد تذکر می دهد که مثلا: «و تو چه دانی که شب قدر چیست؟» و یا نمونه هایی از این دست، چرا عده ای در کار تفسیر و تاویل تراشی برای این قبیل آیات نیز  بی کار ننشسته اند و علی رغم توصیه الهی نسبت به عدم درک مواردی چند، حتی اظهار نظرهای حضرات مفسر در این نمونه ها نیز ادامه داشته است؟!

1- وَمَا أَدْرَاکَ مَا هِیَهْ ﴿القارعة: 10﴾
2- وَمَا أَدْرَاکَ مَا سَقَرُ ﴿المدثر: 27﴾

3- وَمَا أَدْرَاکَ مَا سِجِّینٌ ﴿المطففین: 8﴾

4- وَمَا أَدْرَاکَ مَا الطَّارِقُ ﴿الطارق: 2﴾

5- وَمَا أَدْرَاکَ مَا الْحُطَمَةُ ﴿الهمزة: 5﴾

6- وَمَا أَدْرَاکَ مَا الْعَقَبَةُ ﴿البلد: 12﴾

7- وَمَا أَدْرَاکَ مَا عِلِّیُّونَ ﴿المطففین: 19﴾

8- وَمَا أَدْرَاکَ مَا الْحَاقَّةُ ﴿الحاقة: 3﴾

9- وَمَا أَدْرَاکَ مَا الْقَارِعَةُ ﴿القارعة:3﴾

10- وَمَا أَدْرَاکَ مَا یَوْمُ الدِّینِ ﴿الإنفطار: 17﴾

۱۱- وَمَا أَدْرَاکَ مَا یَوْمُ الْفَصْلِ ﴿المرسلات:١۴﴾

۱۳- وَمَا أَدْرَاکَ مَا لَیْلَةُ الْقَدْرِ ﴿القدر: ٢﴾

به تفاسیر ارائه شده مفسرین قرآنی در باب این آیات وارد نمی شوم و فقط به این آیه ها از قرآن اشاره می کنم که می گوید:

«اوست کسى که این کتاب را بر تو فرو فرستاد پاره‏اى از آن آیات محکم است آنها اساس کتابند و دیگر متشابهاتند، اما کسانى که در دلهایشان انحراف است براى فتنه‏ جویى و طلب تاویل آن از متشابه آن پیروى مى‏ کنند با آنکه تاویلش را جز خدا کسی نمی داند، ریشه ‏داران در دانش مى‏ گویند ما بدان ایمان آوردیم همه ز جانب پروردگار ماست و جز خردمندان کسى متذکر نمى ‏شود.» (آیه 7 سوره آل عمران)

«آیا جز در انتظار تاویل آنند روزى که تاویلش فرا رسد کسانى که آن را پیش از آن به فراموشى سپرده‏ اند مى‏ گویند حقا فرستادگان پروردگار ما حق را آوردند پس آیا ما را شفاعتگرانى هست که براى ما شفاعت کنند یا  بازگردانیده شویم تا غیر از آنچه انجام مى ‏دادیم انجام دهیم به راستى که به خویشتن زیان زدند و آنچه را به دروغ مى ‏ساختند از کف دادند.» (آیه 53 سوره اعراف)

«بلکه چیزى را دروغ شمردند که به علم آن احاطه نداشتند و هنوز تاویل آن برایشان نیامده است کسانى که پیش از آنان بودند همین گونه تکذیب کردند پس بنگر که فرجام ستمگران چگونه بوده است.» (آیه 39  سوره یونس)

حال عده ای را درمی یابیم که بدون توجه به این کلام های خداوندی در قرآن و با اصراری عجیب، به سه روز ازاین 365 روز سال  که  لیالی قدر نام گذاری کرده اند بسیار دلخوش اند. اما جالب اینجاست که در غالب این سه شب نیز قرآن را به کنار گذاشته شده و در حال مدیحه سرایی بر امامی هستند که گویا بنابر قول تاریخ نویسان یهودی در مسجد کوفه ترور شده است! شهر کوفه ای که نمی توان آثاری از قدمت و حضور فراتر از چند سده اخیر آن را اثبات نمود.

آیا وقت آن نرسیده است که این فرستاده عظیم الهی را از ورق بزنیم و به مفاهیم موجود در آن نگاهی بیندازیم؟ آیا بر سر کوفتن های بی نتیجه و گریه و زاری کردن های بی مورد، کلید حل مشکلات جوامع اسلامی خواهد بود؟

«این است کتابى که در آن هیچ تردیدى نیست مایه هدایت تقواپیشگان است.» (آیه 2 سوره بقره)